சாதி வெறி போதையூட்டும் சினிமா.....

படம்- வினவு.( சுந்தர பாண்டியன்)

சினிமா தியேட்டர்கள் அதிகமாக இருந்த காலத்திலும், சரி, சினிமா தியேடடர்கள் குறைந்தவிட்ட இன்றும் சரி, சினிமா பார்க்காதவர்கள் யாருமே..இல்லை விதிவிலக்காக.. சகாமல் இருக்கும் பழையகாலத்து ஒன்றிரண்டு பெருசுகளைத்தவிர.....

தாய் சொல்லைத் தட்டாதே என்ற படத்தைப் பார்க்க ,தாய் சொன்ன சிறு வேலையை தட்டிவிட்டு சென்றார்கள்  அந்தக் காலத்தில் இருந்த போது இந்தக் காலத்தில் எப்படி இருப்பார்கள்.

அப்படி  ஆக்கிவிட்டது சினிமா....,சாராயக் கடையை திறந்து தமிழ்நாட்டு மானஸ்தர்களை ,மானம் கெட்டவர்களாக மாற்றிவிட்டது. இன்று ஆளும் கொமளவள்ளி அரசு.....

மக்களுக்காக ஆளுவதாக சொல்லிக் கொள்ளும் அரசே... மானங்கெட்டதனமாக நடந்து கொள்ளும்போது.... சினிமாவை இயக்கியவர்களும். அதில் நடித்தவர்களும், தயாரித்தவர்களும், கைகட்டி சும்மவா இருப்பார்கள்.

அவர்களும் தங்கள் பங்குக்கு மேலேயே போதையூட்டியுள்ளார்கள்... அவர்கள் ஊட்டியது சாராய போதை அல்ல.... சாதி வெறி என்னும் போதை... இந்த சாதிவெறி போதையிலிருந்து யாரும் தப்பியதாக இல்லை....

மலரும் நினைவுகளுக்கு ஒரு போட்டி  வைத்தால், அதில் இளமை துடிப்புடன் பூத்துக் குழுங்கும் கல்லூரி வாழ்க்கைதான் பலருக்கு முதலில் வரும். அத்தகைய கல்லூரி பருவத்தை தமிழ் சினிமா எப்படி சித்தரிக்கிறது.

கலரு,ஃபிகரு,கெத்து,கேலி,பேருந்தில் ஹீரோயிசம்,அடிதடி, பெண்ணின் காதலுக்காக நோயாய் அலைவது சுற்றுவது, இதுதான் கல்லூரி மாணவர்களைப் பற்றி வெள்ளித்திரை உருவாக்கி இருக்கும் முத்துக்கள.

காசு உள்ளவனுக்கே கல்வி என்று  சுயநிதிக் கல்லூரிகள் கொள்ளை அடிக்கிறது. அப்படியே படித்து வந்தாலும் வேலை இல்லை, பகுதி நேர வேலை செய்து கல்லூரி செல்லும் நிலை.. இதைக் குறித்தெல்லாம் எந்த சினிமா இயக்குநரும் பேசுவதில்லை...

ஆனால். இன்னொருபுறத்தில். இந்த சினிமா இயக்குநர்கள். இளம் பருவத்திலே எல்லோரையும் சாதி வெறியர்களாக மாற்றவும் செய்கிறார்கள்.

சிங்கப்பூரைச் சேர்ந்த வடிவழகன் என்ற பட்டி மன்ற பேச்சாளர் ஒருஉண்மையைச் சொன்னார்.  “ சாதி என்றால் என்னவென்றே தெரியாது, ஆனால் தமிழ் சமூகத்தில் எத்தனை சாதிகள் இருக்கிறது என்பதை, நாங்கள் தமிழ் சினிமாவைப் பார்த்துதான் தெரிந்துகொண்டோம் ” என்று கூறினார்.

உதாரணத்துக்கு, சில..

“சிங்கம.“ படத்தில் “என் சாதி,ஊர், குடும்பம், சொந்தம்தான் எனக்கு பலம்” என்று அதில் நடித்த நடிகன் சூர்யா சொல்வார்.  நல்ல கதையம்சம் படம்என்று சொல்பவர்கள், “நேர்மையும், சாதி பாராட்டாத என் ஊர் மக்களும்தான் என் பலம்” என்று ஏன்? பேசவில்லை... இயக்குநரும் ஏன் ?அந்த வசனத்தை சொல்லிவில்லை..

நட்புக்கு சாதி பார்ப்பதில்லை என்று சொல்லும் சினிமாதான். திருமணத்திற்கு சாதி வேண்டும் என்கிறது. அந்தச் தமிழ் சினிமா...“ சுந்தர பாண்டியன்” படத்தில் இப்படி ஒரு காட்சியில்..“ நானும் கள்ளன்தான், நீங்களும் கள்ளர்தான். அதனால் பெண்ணை கட்டிக் கொடுங்கோ” என்று ஒரு வசனம்..வரும், அதே கள்ளர் பெண்ணை வேறு சாதியை சேர்ந்தவர் காதலிக்கும் போது வெட்டுகிறார்களே.... அதை எந்த இயக்குநாராவது ஹீரோவாவது தட்டி கேட்டு படம் எடுத்து இருக்கிறார்களா..? கேட்டால் பல வசனங்களை அவர்கள் பேசுவார்கள்...

அதே சமயத்தில் அரிவாள், வெட்டுக்குத்து, பஞ்சாயத்து, ஏலம், ஊர்ப்பகை, சாதிப் பெருமிதம்,.... இப்படிபட்ட கேவலங்களை எல்லாம் தமிழர் வாழ்வியல் சிறப்புக்கள் என்று படம் பிடித்து க் காட்டுவார்கள்,

அந்த வரிசைகளில்  தேவர் மகன், விருமாண்டி, தேவர் வீட்டுப் பொண்ணு, மறவன் மகள்-மகன், சின்னக்கவுண்டர், எஜமான், நாட்டாமை, சேரன்பாண்டியன், சண்டைக்கோழி, மதயானைக்கூட்டம்----இப்படி சொல்லிக் கொண்டே போகலாம்... இப்படியான படங்களின் மூலம் சாதி வெறி போதையை  கிளப்புகிறார்கள்.இதனால் கல்லூரிகளும், பள்ளிகளும் ,விடுதிகளும் சாதி ரீதியாக பிளவுப்படுத்தப் படுகின்றன.இதன் பயனாக ஒரு கபடி போட்டிகூட வெற்றி தோல்வியில் முடியாமல் வெட்டுக்குத்தில்தான் முடிகின்றன..

கொம்பன் படத்தில் வரும் ஆப்ப நாட்டு மறவர், செம்ம நாட்டு மறவர் மோதலை .காட்டி சாதி பெருமையை வீரப் பெருமையைாக . காட்டுகிறார்கள்,

மறவர் குல மணிப்பிள்ளை என்று ஆடிப்பாடிய  அமரன் படத்தில் நடித்த கார்த்திக்  சாதிக் கட்சி தொடங்கி..இன்று காமெடி பீசாக வலம் வருகிறார்.

உலகமெல்லாம் சினிமா காட்டும் அமெரிக்காவில் கூட  கருப்பின மக்களையோ, செவ்விந்திய மக்களையோ சிறுமைப்படுத்தி படமெடுக்க முடியாது...ஆனால்.. கல் தோன்றா..மண் தோன்றா காலத்துக்கு முன்னே தோன்றிய தமிழ்நாட்டு  தமிழ் இனம் வாழும் தமிழ்நாட்டில் மட்டும்  சாதி வெறி ஊட்டி மற்ற சாதியை சிறுமைப்படுத்தி படம் எடுக்காமல் இருக்காமல் முடிவதில்லை..

கே.எஸ். ரவிக்குமார், ஆர்.வி உதயக்குமார் போன்ற இயக்கு நார்கள் தங்கள் திரைப்படங்களில். ஆதிக்கச் சாதியைச் சேர்ந்தவர்கள் கண்ணியமிக்க ஜமீன்தாரிகளகவும்.. அவர்கள்  வீதி வழியாக வரும்போது தலித் சாதியைச் சேர்ந்த மக்கள் சட்டை போடாமல் தோளில் போட்டு இருந்த துண்டை எடுத்து கம்புக்கூட்டுக்குள் வைத்துகொண்டு கூனிக்குறகி கும்பிடு போடும் அடிமைகளாக சித்தரித்து இருக்கிறார்கள்.

“உன்னால் முடியும் தம்பி, வானமே எல்லை” போன்ற படங்களை இயக்கிய செத்தப்போன  பாலசந்தர்.அந்தப் படங்களில் உயர் சாதியினருக்கு கல்வி, வேலை வாய்ப்பில் இடமில்லை என்று பொங்கி இருப்பார். அவரது வழியில் சாதிப் பாசத்துடன் சங்கர் என்ற இயக்கநாரும்.. “ஜென்டிமேன்” என்ற படத்தில்

இட ஒதுக்கீட்டை எதோ பிச்சை போலசித்தரித்து பொருமி இருப்பார். இவர்களை பார்த்தெல்லாம் இட ஒதுக்கிட்டில் மூலம்  பயன. பெரும் வீரப் பெருமையை  வெளிப்படுத்துவதற்க்காக மீசை வைத்துக் கொள்வதாக பீத்தும் மீசைகள்  கொதித்து எழுவதில்லை...

தன் சாதிக்காரன் என்பதால். கல்லூரி நடத்தும் தன்.சாதிக்காரன் இலவச இடம் தருவதில்லை. தன் சாதிக்காரனின் பேருந்தில் கட்டணம் இல்லாமல் செல்ல முடிவதில்லை. ஒரே சாதியைச் சேர்ந்த ஏழையும் பணக்காரனும் கூடிக் குலாவ முடிவதில்லை, ஒரே சாதி என்றாலும் வசதி  உள்ள பணக்காரன் வசதி இல்லா ஏழைக்கு பெண் கொடுத்து ஏற்றி விடுவதில்லை.

சாதிப் பெருமை பீத்திக் கொள்ளும்  கிராமங்களில் பெரிய சாதி. சின்ன சாதி என்ற   பாகுபாடு இல்லாமல் எல்லோரும் நாடோடி சாதியாகி நகரத்து டவுன் தெருக்களில்   பிழைப்பு தேடி அலையும் போதும் கூட் , வெட்டி சாதி பெருமையால் எந்தப் பயனும் ஏற்ப்ப்ட்டதில்லை..

நாமெல்லாம்  பிழைப்பு தேடும் ஏழை  மனிதர்கள்.  என்றும் பள்ளி, கல்லூரிகளில் பயிலுபவர்கள் எல்லாம் மாணவர்கள் என்ற முறையில் ஒன்றிணைவதைக் குலைக்கும்   வகையில்தான் சாதி வெறி போதையூட்டுகின்றது  தமிழ்ச் சினிமா

மாணவப் பருவத்திலேயே கலை ஆர்வத்தை, சமூக அக்கறையை செதுக்கி சிற்மாக்கி கொண்டால்.. சாதி வெறியூட்டும் சினிமா போதையிலிருந்து நம்மை எளிதில் விடுவித்துக் கொள்ளலாம்....