கழித்துக் கட்டவும் மனமில்லை...சரி செய்யவும் வழியில்லை...

ஆயிரத்தி தொள்ளாயிரத்து தொன்னுத்தி மூன்றில் சுயமாக தனியாக சொந்தமாக  அச்சு கோர்க்கும் டைப்பில் அச்சாபீஸ் தொடங்கி சில வருடங்களில்... பழைய முறைகளை கடாசி விட்டு கம்யூட்டர்  முறையிலான டெக்ஸ்டாப்பில் அச்சாபிசில் உள் நுழைந்த நாள் முதல் இன்றைய நாள்வரை என்னோடு பயனித்த எனது கம்யூட்டர் தனது பனியினை முடித்துக் கொண்டது.... இருந்தாலும் நான் அதனை தனியாக விடுவதாக இல்லை.. எனக்கு முன்னால் செல்லவும் அனுமதிக்கவில்லை... முடிந்தால் இருவரும் சேர்ந்து பனியினை முடித்துக் கொள்வோம்... அதற்கு வாய்ப்பு இல்லையென்றால்.. எனக்கு பின்னால் அதன் பனியினை முடித்துக் கொள்ளட்டும்...

கம்யூட்டர் சர்வீஸ்காரரும் அண்ணே..இது பழையமாடல்ண்ணே... அவ்வளதாண்ணே... இதை தூக்கிபோட்டுவிட்டு வேறு வாங்குகண்ணே என்று பலமுறை சொல்லியும் என்னால் என்னோடு பயனித்த கம்யூட்டரை கழித்துக் கட்டவும் மனமில்லை... அதை சரி செய்யவும் வழி ஏற்படவில்லை....

என் தாயை இழந்த போது  தவித்த தவிப்பை போன்று  என் மனநிலை உள்ளது... சரி செய்ய முடியுமா என்று தொடர்ந்து முயன்று வருகிறேன்... கம்யூட்டர் சர்வீஸ் காரர்் மனது வைப்பார் என்று  நம்புகிறேன்..... நம்பிக்கைதான் வாழ்க்கை என்பதைப்போல......